سید هادی میرمیران در ۲۳ اسفند ۱۳۲۳ در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در رشته مهندسی معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به انجام رساند و با ارزشیابی عالی فارغ‌التحصیل شد.
از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران مشغول به کار گردید. پس از انقلاب از سال ۱۳۵۸ با عنوان مدیر طراحی در شرکت خانه‌سازی ایران (اصفهان) به طراحی پروژه‌های شهرسازی پرداخت. در سال ۱۳۶۴به همراه گروهی از همکارانش شرکت مهندسان مشاور نقش جهان-پارس را تاسیس نمود و تا واپسین روزهای حیات در این شرکت مشغول به کار بود. وی در شامگاه ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ پس از یک دوره ده ساله نبرد با بیماری سرطان، درگذشت.
گذری بر برخی آثار
فرهنگستان ایران
ایران تهران ۱۳۷۳
تمرکز در شکل بنا و آزاد گذاشتن بیشتر اراضی مجموعه ، استفاده خلاق و مبانی و کهن الگوهای معماری ایران ، وحدت و یکپارچگی بنا ، احترام به بستر خاکی ، افقی بودن بنا ، رعایت زاویه تاریخی در بنا و بالاخره دید کوه دماوند از مهم ترین اصول طراحی فرهنگستان است .
موزه ملی آب ایران
ایران – تهران – ۱۳۷۴
در فرهنگ ایران ، آب همواره با خاکح همراه است و در ترکیب و تضاد با آن معنا می یابد
تری آب ، همیشه یادآوری خشکی است .
بر اساس چنین ذهنیتی ، ایده ترکیب یک خشک و تر که کاملا در شرایط یکسانی با یکدیگر به سر برند و به گونه ای که نتوان آنها را از یکدیگر تفکیک کرد ، اساس کار طراحی موزه ملی آب ایران قرار گرفت و این شعر جدید مفهومی معماری شد .
« من به آغاز زمان نزدیکم آشنا هستم با سرنوشت تر آب ، عادت سبز درخت .
کتابخانه ملی شورای شهر کانسای – کان
کانسای – ژاپن – ۱۳۷۵
ایده طرح از ترکیب سه شی ء با سه هستی متفاوت حاصل شده که فصل مشترک بین آنها نفس هستی آنهاست . یکی از این سه شی ء یک « تهی » است که بر اثر تقابل دو شی ء دیگر پدید می آید آن دو شی ء دیگر نیز با هم تضاد دارند یکی شفاف و نرم و دیگری تیره و سخت است . و فضای سوم یا همان تهی که فقط فضا و نور است نماد خلاقیتی است که بر اثر شکل گیری اندیشه بشری رخ می دهد و جسمیت بخشیدن به آن باید فراتر از عینیت فیزیکی تصور شود .
مجتمع ورزشی رفسنجان
بافت به هم پیوسته و کویری رفسنجان عناصری مانند حیاط مرکزی، آب انبار و یخچال را در خود جای می دهد . این عناصر معماری سنتی در طول سالیان بر اثر تکرار و تجربه، به فرم هایی تبدیل شده اند که با تغییری در جزئیات آن، در گوشه و کنار بافت دیده می شوند . دستمایه اصلی طرح مجموعه فرهنگی – ورزشی با الهام از کالبد یکی از بناهای شاخص معماری سنتی منطقه در حومه رفسنجان شکل یافته است.
آتی سنتر
ایران – تهران – ۱۳۷۳
- ماایده خود را بر باطن بنا نهادیم .
- زمانی که در این سرزمین ها هیچ نبود ، باغ خوردین بود و کشتزارهای آن ، امروز هم باغ خوردین هست و بجای کشتزارهای آن طرح ما برپاست . بنائی با خطوط خوابیده و پر صلابت که با طنازی در روی زمین پیچ و تاب خورده ، تا جای بهتری و نور بهتر بگیرند و بهتر به کوهها نگاه کنند .
- بنا سرخود را تا آنجا پائین آورده که بر افق باغ می ساید . بنای ما از باغ خوردین زائیده شده است .
وزارت نیرو
ایران – تهران – ۱۳۷۵
ایده کلی طرح یک سد است که در آن حوزه ستادی به صورت دیواره سد در نظر گرفته شده و در قسمت شمالی دیواره معماری افقی است که تصور دریاچه را به وجود می آورد . در درون این دریاچه دو مکعب مستطیل کم ارتفاع قرار گرفته اند که مانند دو شی بزرگ شناورند
کتابخانه ملی ایران
ایران – تهران -۱۳۷۴
طرح الهامی است از این بیت ناصر خسرو بنگر به فرشته که دود از سپس دیو چون زر گدازنده که بر قیر چکانیش این تصویر که هجوم روشنایی را به دل تاریکی مطرح می سازد
ترمینال فروگاه بین المللی امام خمینی (ره) – تهران
پروژه سال ۱۳۷۴
در روند طراحی فروگاه،پیچیدگی روابط مستقل و ترکیبی عناصر اصلی-یعنی مسافر،همراه بار و کارکنان-معمولا معین و استانداردی تبعیت می کند،ولی موارد استثنایی هم وجود دارند که مفاهیم ادراکی تازه و خلاق طرح ،تغییر دیاگرام عملکردی و انطباق ان را با مفاهیم طراحی ضروری می دارد.
طرح فرودگاه از یک متن ادراکی پدید امد که ریشه در مضامین معماری ان دارد.مسافر از بدو ورود به فرودگاه و جدای از مشایعت کنندگان ،با عبور از قسمتهای مختلف برای انجام تشریفات خروج تا مرحله ورود به انتظار خروجی که به صورت سمبلیک همان خارج مرز است،از لایه های فضایی-عملکردی متفاوتی عبور می کند که در این طرح با مضامین گذر از حیطه عمومی به خصوصی معنا شده و سکانس های سناریوی طراحی را تشکیل داده است.
بیرونی- اندرونی- خلوت،جریان گذری است که مسافر از انها عبور می کند و تبلور شکلی و فضایی تک حیطه ها ،پرده های بزرگ نوری است که مسافر در جریان گذر ، انها را کنار می زند و برای ورود به حیطه بعدی از انها عبور می کند.این پرده های مجازی نور، به وسیله نور کنترل شده ای که از سقف شیشه ای به پایین می تابد،تجسم خلاقی از خط نور در فضا را می سازد که ضمن جذابیت فضایی عملکرد روانی را نیز باعث می شود.
سفارت جمهوری اسلامی ایران در بانکوک – - ۱۹۹۹
ساختمان با الهام از معماری ایران به صورت یک کوشک درون یک باغ سازماندهی شده است . علاوه بر آن در کنار خیابان یک عمارت باریک نیز قرار داده شده که یادآور عمارت های ورودی باغ های ایرانی است. یک محور اصلی (آب نما) عمارت ورودی و عمارت اصلی را به یکدیگر متصل می کند که استخوانبندی مجموعه سفارت را تشکیل می دهد .
ایده فضایی طرح ، کاهش ماده و افزایش فضاست . که این امر جوهره اصلی معماری ایران را از گذشته تا به امروز شکل داده است . بر این اساس سعی شده است تا در طرح فضای درونی توسعه یافته . به گونه ای که از جرم ساختمان کاسته و فضایی شناور و شفاف جای آن را اشغال کند. این توسعه فضا به صورتی است که حتی پوسته خارجی ساختمان اصلی را نیز تحت تاثیر قرار داده و با شکافته شدن پوسته گسترش این فضا وضوح بیشتری پیدا می کند و فضای درونی را در تداوم با فضای بیرون قرار می گیرد .
هم چنین با استفاده از عناصری چون آینه ، شیشه ، آب ، و نور در فضای درونی سعی شده تا فضا کیفیت بی مرزی و لا مکانی را القا کند
ساختمان کانون وکلای دادگستری
تهران – میدان ارژانتین- خیابان الوند
ساختمان کانون وکلای دادگستری در نزدیکی میدان ارژارنتین برای فعالیت های گوناگون وکلای عضو کانون طراحی شده و عملکردهای اداری،اموزشی و حرفه ای است.
نمای بیرونی بنا مفهومی از ترازوی عدالت را یک بار در شکل دو وزنه بزرگ معلق و بار دیگر در سیمای شاهین بزرگ میان دو وزنه به نمایش می گذارد،در حالی که انعکاس بیرونی شناور بودن کل بنادر فضاست. احساس معلق بودن طبقات و احاطه همه جانبه فضا، به محض ورود به طبقه همکف و رویت سطح زیرین طبقات اغاز می گردد و با کشیده شدن نگاه به اسمان،از درون شکاف بین دو بدنه که هر چه بالا می رود بازتر می شود ، تشدید می گردد، و با حضور در طبقات و عبور از راهروی پیرامونی که به دیواره های جانبی نچسبیده اند،تکمیل می شود.مشاهده مکرر شکاف بین کف و دیواره راهروها ،احساس شناور بودن در فضا را تداوم می بخشد. علاوه بر خیال انگیز بودن دفاتر کار معلق در فضا ، طرح توانسته است در یک زمین شرقی-غربی کشیده،ضمن اجتناب از نور مزاحم غرب،روشنایی لازم را برای همه فضاها تامین کند ، و به همین دلیل کاربرد سطوح شفاف در نماهای خارجی و داخلی بازتاب موثری بر عملکرد ساختمان شده است.کاربرد مس و برنج در پرداخت هنرمندانه سطح دو بدنه معلق، نقش رقیب و تشدید کننده را نسبت به فضای شفاف و خالی احاطه کننده ایفا می کند و باعث می شود که مکمل نقش افرینی سطوح شیشه ای در دور نمای شهری باشند.مهمترین ویژگی این بنا که آنرا از سایر کارهای معماری متمایز می کند حفظ وحدت در نما وپلان از طریق انطباق نما به روی پلان است، به گونه ای که نوارهای عمودی پلان عینا در نمای اصلی بنا تکرار شده است و به صورت عناصری مکمل هم کار می کنند،که این حالت طراحی در کمتر بنایی تکرار شده است و این ویژگی که نشان از توانایی معمار در خلق اثر، دارد سبب انتخاب ان به عنوان طرح برگزیده برای اهدای جایزه بزرگ معمار در سال ۱۳۸۲ شد.
